Yazar: Tuba

benim durumumda maalesef sizin kine benziyor.Ama tek farkla. Benimkinde süre sınırlaması yok. Sanki bu durum sonsuza kadar sürecekmiş gibi. Eşim sürekli özel ders veriyor. Doğru bizim için çalışıyor ama gece 11-12 lere kadar özel derste. İsim yapmak kaliteli öğrencilerle çalışmak için kendini paralıyor. Her sene öğrenci kalitesi artıyor ama benim kalitemle ters orantılı. Her geçen gün benim yorgunluğum çocuklarla uğraşma ve yalnız kalma saatimde artıyor. Ayrıca derslerin bir kısmını evde verdiği için dışarıda çıkamıyorum çünkü kız öğrenciler geldiğinde evde tek kalmak istemiyor kendisinin de öğrencinin de rahat olması için. ben yan odada çocuklarla savaş halinde. ha bide emeğinin karşılığını alma meselesi var ki o daha bi komik. aylarca canını dişine takar derece yapsın çocuk diye. sınava yakın bi bakarsın bizimki dertlenmeye başlar. ne oldu çocuk sevgili buldu mecnun oldu. buyur burdan yak. haydee bizimki bide kampa alır mı çocuğu.tabi bende benim çocuklarla kampta. ev alır başını gider onu hiç söylemiyorum bile. ne oldu bizimki isim yaptı. he isim yaptı yapmasına da böyle giderse benim isim yakında kütükten düşecek. yine sizin sınav sonuna kadar. benimki heralde 70 yaşını bulur. o zamana benim ömür yetmez. benim çilesini çekip biriken sermayeyide benden sonra alacağı çıtır yer heralde